غزل‌ها

حادثه‌ای رقم بزن با قلمِ نگاهِ خود

غمزه بزن به شب ببین بارقۀ پگاهِ خود

در هر کجایِ خانۀ من رنگ و بوی توست

گویی که گوشه‌گوشۀ این کوچه کویِ توست

به بهای دل بریدن، نفسی هوای من باش

به اسارتت دچارم، قفسی برای من باش

من از تلاطمِ این چشم‌های تو، شیدا

ز سر به پای من آثارِ عشقِ تو، پیدا

چه شود؟ اگر نگاهی به نگاهِ ما نمایی

و تو دیدگان نپوشی و به سوی ما بیایی

به خنده‌ای بِگُشا لب، لبالب از دردم

بخند و شعله براَفکن به سینۀ سردم