خواب از سرم دوباره چو شب‌های دیگرم

رفت و نسیمِ یادِ تو بر ذهنِ من وزید

این کوچه‌های تنگ، مرا پرسه می‌زند؟

یا من میانِ کوچۀ دل غوطه می‌خورم؟

آن آخرین نگاه، که مابینِ ما گذشت

یک اتفاقِ ساده و یک عمر سرگذشت

زیباتر از همیشه تو لبخند می‌زنی

معصوم و صادقانه و پاک و فرشته‌گون

ز سیلِ اشکِ مداوم نمی‌توان خفتن

غمِ  فراقِ تو را با که می‌توان گفتن