نو و سپید ۲۱

آغازِ این ترانه نمی‌دانم از کجاست
مانندِ عشقِ من به تو

نو و سپید ۲۰

وقتی چنین خیالِ تو سر می‌زند به من
با غنچه‌های بوسه و چشمانِ بسته‌ات

نو و سپید ۱۹

من کوچ می‌کنم
هر شب سوارِ قایقِ رویای تازه‌ای

نو و سپید ۱۸

خیالت را که در آغوش می‌کشم
آغوشم نمی‌کشد

نو و سپید ۱۷

نگاه که می‌کنی
در چشمانت تمامِ جهانم غرق می‌شود

نو و سپید ۱۶

یادِ تو چون شعلۀ شمعی به خاموشی می‌رود
دیگر شعله نمی‌کشد

نو و سپید ۱۵

تو در گوشه‌ای از ایوانِ این دنیا نشسته‌ای
بی‌خیال

نو و سپید ۱۴

شب را به پای خاطره‌هایت قدم زدم
خواب از سرِ دقایقِ دیشب پریده بود

نو و سپید ۱۳

خورشید، پشتِ پنجره آهسته می‌خزد
دستِ نسیم، بر شکنِ زلفِ این درخت

نو و سپید ۱۲

تو بر دریچۀ این چشم‌ها تکرار می‌شوی
بی‌وقفه چو باران، بر دریچۀ این پنجره