میانِ کوچه و پس‌کوچه‌های حیرانی

نشسته بر شبِ من ماتم و پریشانی

معمای چشمانِ تو بارِ دیگر

مرا می‌کِشد سویِ یک کارِ دیگر

به خنده‌خندۀ تو، لاله‌لاله باز شود

به گریه‌گریۀ من، زلفِ شب دراز شود

حادثه‌ای رقم بزن با قلمِ نگاهِ خود

غمزه بزن به شب ببین بارقۀ پگاهِ خود

در هر کجایِ خانۀ من رنگ و بوی توست

گویی که گوشه‌گوشۀ این کوچه کویِ توست